Tot dinsdag. Wat er fout ging weet ik nog niet, kan de oorzaak niet achterhalen, maar mijn rechter meniscus zei:
"Je zoekt het maar uit. Ik heb even geen zin om mee te werken."
Langzaam maar zeker werd hij steeds dwarser en kon ik amper nog lopen.
Gelukkig was Robin 's avonds mijn steun en toeverlaat en als ik ergens heen moest dan ondersteunde hij mij. Mijn galante zoon. :)
Na een slapeloze nacht van de pijn woensdagmorgen toch maar gelijk naar de dokter gegaan.
Dat mag wat mij betreft bijna in de krant. Ik en naar de dokter. Als ik ergens een hekel aan heb............., maar ja, soms moet je wel.
En daar bleek het dus om mijn meniscus te gaan. Als het weer gebeurt, stuurt ie me door voor een MRI. Brrrrrrrrrrrrrr, wil ik niet, ik heb ook een hekel aan ziekenhuizen.
Maar goed, voor nu probeer ik het op te lossen met rust.
Ik loop met een stok, (oude vrouw) en zit veel op de bank met een kussen onder de knie.
Gelukkig is er goed nieuws, in vergelijking met gisteren gaat het alweer een stuk beter en ik heb ook redelijk goed geslapen, dus het komt wel weer goed.
Ik overweeg vanavond toch nog naar het eBay kerstfeest te gaan, maar weet dat een aantal mensen mij dan zeer bedenkelijk aan zullen kijken.
Ik zal dus nog even goed nadenken. :)
3 opmerkingen:
weet je het wel heel zeker? En dan blijven zitten i.p.v dansen (bewegen..)?
je kunt ook op een stoel zitten en toch bewegen...
"ga maar zitten met een zucht, zwaai je armen in de lucht..."
lekker gaan dus...
Precies, Blondie, dat is dus wat ik ga doen. Lekker mijn platte bruine laarzen onder mijn zwarte outfit. Hakken gaan echt niet en lekker stoelswingen. :)
Een reactie posten