Ik ben vrolijk een verhaal aan het vertellen en ben opeens de draad kwijt.
Wat wilde ik ook al weer zeggen? Waartoe leidde deze inleiding ook alweer?
Mijn geheugen laat me dan toch echt efkes in de steek.
Heeft het te maken met het ouder worden? Begin ik toch last te krijgen van die beruchte overgang? Volgens mij nog steeds niet, alhoewel niet iedereen daar hetzelfde over lijkt te denken. (Hè Arie? ;))
Gelukkig is de oplossing er: Gewoon veel wandelen. Dit schijnt goed voor het geheugen te zijn.
Ik doe het al regelmatig, maar het moet dus gewoon nog vaker. :)
Zou het dan toch nog goed komen?
2 opmerkingen:
Wandelen en fluisteren, de oplossing. Wel met windkracht 7 he?
Dat heb ik ook! Gelukkig kom ik na een klein beetje nadenken er nog wel achter. Gelukkig heb ik een hond dan moet ik wel wandelen.
Een reactie posten