vrijdag 26 januari 2007

Het goede in de mens

Heb ik me verdorie gisteren toch even (te veel) laten meeslepen met een bepaald onderwerp. Ik neem me regelmatig voor dat niet te doen, maar soms overkomt het je dan toch.
Ik vraag me dan weer opnieuw af hoe zulke tegengestelde meningen kunnen ontstaan. Volgens mij heeft het te maken met hoe je in het leven staat. Hoe kijk je tegen het leven aan.
Over het algemeen ben ik gewoon een positivo. Ik zoek altijd naar het goede in de mensen die ik tegenkom (jong en oud).
Natuurlijk loop ik ook tegen dingen aan. Ik zou liegen als het niet zo was. Maar volgens mij sta ik daardoor wel wat gemakkelijker in het leven dan mensen die meer naar het (in mijn ogen) negatieve kijken.
Het blijft natuurlijk wel een feit dat iedereen recht op zijn/haar eigen mening heeft en dat ik dat niet de kop in mag drukken. Misschien dat ik die indruk gewekt heb, maar dat is dan absoluut niet zo bedoeld.
Gelukkig weet ik wel, dat iedereen die mij (goed) kent, dat ook wel weet. Daarom kunnen we allemaal ook behoorlijk goed met elkaar om blijven gaan.
Want een goede discussie op zijn tijd, daar is natuulijk niks mis mee. ;-) Ook al liggen de meningen mijlenver uit elkaar.

Alleen nu merk ik wel een nadeel van bloggen. Het staat met letters soms beroerder dan dat je het echt bedoelt. Dus voor B. Ik weet ECHT dat je geen hekel aan kinderen hebt, ik bedoelde het ook niet zo. Zo begon je je blog ook. Het was meer een gevoel dat het bij me opriep. Maar als ik mijn laatste comment teruglees, dan komt dat gevoel niet over.
Mijn reactie kwam ook voort uit het feit dat ik van zeer nabij ouders en kinderen ken die op alle fronten hun best doen, maar door karakter of handicap vallen in de categorie waarover jij schreef. Die geen enkele hulp op dat gebied uit de weg gaan en dat deed pijn. Want als je ze tegenkomt, dan ken je het verhaal er niet achter.
En ja, dan kan ik wel eens dingen schrijven, die ik beter niet had kunnen neerzetten.
M.a.w. sommige discussies kun je soms beter face to face doen in plaats van op schrift.
Ik zal hier in ieder geval zelf meer om gaan denken. Dus bij deze alsnog:



6 opmerkingen:

Smitsky zei

Had ik je dus TOCH goed begrepen!

Effe Uppen zei

Gelukkig ;)

BadBunny zei

Ik vind het erg netjes dat je dit op je blog durft te zetten, dat zijn er maar weinig :)

Ik ben inderdaad echt heel gek met kinderen, ik heb er nog nooit één wat gedaan en ik verwen ze eigenlijk altijd.

Mijn blog komt wat hard over, omdat de meeste situaties er omheen niet door mij beschreven worden denk ik. Tuurlijk heb ik begrip voor kinderen die ziek zijn of gehandicapt en dat die ouders iedere dag een gevecht moeten leveren, wat heel zwaar is.

En zo heb ik heel veel dingen, waarbij ik eigenlijk aanvullingen heb. Kinderen mogen natuurlijk wel vliegen, maar ik vind 10 uur voor een kind van 1 of 2 bijvoorbeeld nogal wat. Het doet pijn aan de oren en is veel te lang op zo'n kleine beweegruimte. Tuurlijk gaat dat huilen.

En dat heb ik ook met een restaurant. Zo'n heel kleintje moet dan maar +/- 2 uur stil zitten in zo'n kinderstoel. Groot begrip voor het gehuil van zo'n ukkie, maar als dat aanhoudt, niet voor de ouders.

Mijn eigenlijke punt is gewoon, voor als het niet is overgekomen: Ik wilde gewoon dat ouders soms ook beseffen dat er mensen zijn die niet alles van kinderen waarderen en hier rekening mee proberen te houden.

En de hele kinderbelevingswereld vind ik geweldig en ook de streken die ze soms leveren. Daarnaast vind ik dat een kind inderdaad zo lang mogelijk kind moet blijven, maar een regel hier of daar, heeft niemand kwaad gedaan.

Het allerbelangrijkste wat ik mijn eigen kinderen zou willen meegeven is het hebben van respect voor alles wat leeft en zich goed te gedragen, maar wel voor zichzelf op te komen als dit nodig is.

Als ik kids heb, ga ik echt wel alles met ze doen, wat ik maar kan, om ze een zo leuk mogelijk leven te bieden.

Dus het valt wel mee met me, dacht ik zo ;-)

Maar goed, back to work, want dit is langer geworden dat de bedoeling was.

Anoniem zei

Dit vindt ik heel lief dat je nog een blog plaatst met sorry in die richting. als begreep ik je comment wel, maar dit spreekt toch echt van karakter!

Pluim voor Lies :P

Effe Uppen zei

Ach ja, ik ben zo beroerd nog niet ;-)
(ahum, wel lezen zoals het bedoeld is he?)

Maar ook jij maakt nu met je comment een aantal dingen duidelijker dan eerder beschreven. En dat bedoel ik met het feit dat het soms een nadeel is als je dingen zwart op wit ziet. Dat komt soms een heel stuk anders over.

The world according to El zei

Good work Lies!!