Ik lees regelmatig op blogs hoe belangrijk familie is. Natuurlijk is dat wel zo, maar (helaas) kom ik uit een gezin waar we niet zo close zijn met elkaar. Niet omdat we elkaar niet mogen/liggen, maar we zijn geen lopers. Als we elkaar zien is het vrijwel altijd goed. Het kan echter zo gebeuren dat er een broer of zus is die ik een paar jaar niet zie.
Ik heb er eerlijk gezegd nooit echt problemen mee gehad, maar ik merk toch dat ik er de laatste tijd steeds meer moeite mee krijg. Ik begin ze meer te missen. Het waren dan ook geen vrienden/kennisen die ik onlangs uitnodigde, maar mijn familie, in de hoop toch wat meer lijm aan onze familiebanden toe te voegen.
Aangezien mijn ouders en ook de moeder van A. oude mensjes beginnen te worden, wordt de kans groter dat we elkaar straks misschien helemaal niet meer zien. Omdat ouders inderdaad vaak de lijm binnen een gezin zijn. (dat had je mooi verwoord, Elly)
Ik wil het in ieder geval niet zo en hoop dat mijn begin de boel wat meer nader tot elkaar te krijgen een goed vervolg zal krijgen. De reacties tot nu toe zijn in ieder geval positief en dat voelt goed.
4 opmerkingen:
Nu niet verkeerd opvatten wat ik zeg hoor, dat schijnt nogal te gebeuren de laatste tijd :-( maar je merkt vaak dat wanneer mensen ouder worden, meer behoefte krijgen aan de eigen familie.
Je komt toch uit hetzelfde nest en is de opvoeding niet altijd het zelfde geweest, toch begrijpt niemand beter dan je broer/zus waar je het over hebt als je het over "vroeger" hebt, als je dan je kinderen groter ziet worden, wil je toch meer contact met de mensen uit je eigen kindertijd. maar nogmaals ik bedoel absoluut niet dat je oud bent hoor! Je bent zo jong als je jezelf voelt!!
Wat bedoel je El....;-)
Geintje, maar het is waar, des te ouder je wordt, des te meer je het besef krijgt dat je familie gewoon belangrijk is.
Denk wel eens, hoe zou het zijn als je enig kind bent en je ouders vallen weg, dan heb je geen jeugdervaringen meer wat je kunt delen.
Of word ik nu te "zoet"...:-)
Ik vat het zeker niet verkeerd op hoor. Het is gewoon een feit dat het daar zeker mee te maken heeft.
Mijn moeders is enigskind en die vindt het idd wel eens moeilijk omdat ze alleen met der ouders wat kan delen en daar kwam ook niet al te vaak maar nu opa de laatste 2 jaar meer achteruit gegaan is dat wel omgedraaid bij der en nu belt ze regelmatig en komt er nu ook vaker terwijl ze nu verder weg woont. de mens is apart :)
Wel zegt ze altijd ''als ik jouw en san weer uit elkaar moest trekken was ik blij dat ik dat nooit gehad heb ( een broer of zus ) ''
Maar ik ben blij met mijn zus we deden veel samen vooral de paarden sport en nu hebben we veel steun aan elkaar ( we missen het beide heel erg ) en kunnen we hele gave herinneringen ophalen over onze puberteit! en dan ben ik nog geen eens oud :P maar ik denk door alles wat we de laatste jaren meegemaakt hebben wij als familie veel hechter zijn geworden. Gelukkig maar!
Een reactie posten