Op drie december zijn mijn ouders 50 jaar getrouwd. En natuurlijk moet dat gevierd gaan worden.
Iets waar wij als kinderen echter niet echt vrolijk van worden is dat er dan toch altijd een sketch of iets dergelijks van ons verwacht wordt. Met aanhang mag, maar hoeft niet. A. probeert zich volgens mij alweer te drukken ;-)
Ik heb ook altijd opnieuw de neiging om mijn eigenwijze ikke te laten spreken en hier dus niet aan te voldoen. Maar, eerlijk is eerlijk, 50 jaar getrouwd zijn is een heel mooi tijdje en we hadden geen van allen, nadat mijn vader verschrikkelijk ziek is geweest, niet gedacht dat mijn ouders en wij dit nog zouden meemaken.
Dus zijn wij inmiddels natuurlijk al weer druk aan het nadenken, afspraken aan het maken over hoe, wanneer en wat.
Ik weet nu al dat het niet hoogstaand zal zijn. Onze overige familieleden (ooms en tantes doen het 100 keer beter), maar ook door de kinderen P. zal er weer een "spetterend'" spektakel getoond worden. Wie weet volgt het verhaal over hoe en wat nog na drie december.
6 opmerkingen:
Joh gewoon doen dat stukkie. 50 jaar is een hele tijd en als je ze daar nu een plezier mee kunt doen? Ik geef toe ik kijk ook liever dan dat ik een sketch moet doen maar als het weer achter de rug is was het toch wel weer heel leuk. En denk eens aan al die voorpret! Heerlijk.
Het ABC lied..... Yeah!!
Maar natuurlijk komt die sketch er. Als je eenmaal bezig bent, komt de los vanzelf he ;-)
Ahum, los? de lol bedoel ik uiteraard.
Ja maar los komen hoort er wel bij ;-)
Ik wil ook een sketch als ik 50 jaar getrouwd haal, met een feestgids en een mooie jurk
Een reactie posten