Slik.......

Mijn "afscheidstoernee" is begonnen. Vanmorgen voor het laatst bij P. geweest. Nu sta ik helemaal achter die keuze, maar eerlijk gezegd is het toch wel slikken. We hebben afgesproken als echt afscheid nog een keer uit eten te gaan in november, maar dan is het toch echt afgelopen.
Ook met P.R. en mijn zeer gewaardeerde collega ga ik nog uit eten. Dus November zal weer volop gevuld worden. Ik merk echter wel dat het moeilijk is/wordt dit na ruim 23 jaar helemaal los te laten. Ik had gedacht dat het me minder moeite zou kosten. Maar ik heb met iedereen uiteraard heel wat meegemaakt, dus vreemd is het ook weer niet.
Maar goed, ik heb geen spijt en wat ik erg leuk vond waren de woorden van mijn supercollega:

"Mijn ervaring , jouw als collega , is wederzijds. Maar dat wist je al volgens mij.
Het contact moeten we zeker niet verliezen en eigenlijk vind ik dat we iets moeten doen ter afsluiting van het collega zijn.
En dat dan niet zien als een eind, maar als een nieuw begin van een vriendentijdperk."

Daar werd ik wel even stil van, maar ik sluit me hier helemaal bij aan. Want ik zou het heel erg vinden haar niet meer te zien/spreken, want in de loop der jaren is er zeker een vriendschap ontstaan, die niet verloren mag gaan.