Rust

Zo, de mannen zijn gaan surfen. Als ik niet had hoeven werken vanmiddag, zou ik zeker zijn meegegaan, maar ja, je kunt niet alles hebben.
Nu ze echter de deur uit zijn, geniet ik echt even van mijn rust. Hoe gek ik ook op ze ben, ik heb die momenten namelijk af en toe hard nodig. Vanaf het begin van de zomervakantie heb ik vrijwel geen moment voor me zelf gehad. In het begin vind ik dat nooit erg, maar naarmate het langer gaat duren, ga ik verlangen naar die momenten.
Dit is er dus één.
Vaak zijn dit de tijden waar ik alleen datgene doe, wat ik zelf wil. Dus geen dingen die moeten. Dat doe ik wel een andere keer. En ik moet zeggen dat dat erg goed bevalt.
Ik ga dus nu met mijn benen languit op de bank en genieten van een goed boek.
Jammer dat ik zo moet werken.....................