En toen las ik opeens een stukje over 45 plussers die uitgerangeerd zijn op de arbeidsmarkt.
IK ben 45 jaar en hoezo uitgerangeerd? Volop aan het werk, volop plannen, over het algemeen volop genietend van het leven.
Gelukkig zie ik veel voorbeelden om me heen van 45 plussers of bijna 45 jarigen, of er juist dik overheen, die nog opnieuw een leuke baan krijgen; mensen waarvoor nog heel veel leuke kansen op de loer liggen.
Ik vind eigenlijk ook dat elk bedrijf mensen van allerlei leeftijden in dienst MOET hebben.
De "ouderen" kunnen veel van de "jonkies" leren, maar andersom ook de "jonkies" van de "ouderen". We kunnen zoveel aan elkaar hebben.
En gezien de komende krapte op de arbeidsmarkt, waar men al tijden over spreekt:
Jullie kunnen echt niet zonder ons. :)
2 opmerkingen:
Weet je waar ze nog wel eens aan voorbij gaan...Deze mensen zijn vaak uit de kleine kinderen (geen verlofjes meer). Weten wel wat ze willen of juist niet willen.
En kunnen dan nog zeker 20 jaar mee tot het pensioen.. Dusss
Hear, hear, let's go 45+/.
Een reactie posten