donderdag 30 augustus 2007

Ruzie in da house.

Af en toe gaat het er hier even heftig aan toe in huis.

De twee gebroeders kunnen het over het algemeen goed met elkaar vinden, maar af en toe ontstaat er een mijnenveldje.

Er kan weinig gezegd worden of het valt al verkeerd. Voeten en handen blijken dan soms zelfs wat los te zitten. Echt fout gaat het niet, maar gezellig is dan wel anders.
Meestal kan ik er wel goed tegen. Het hoort erbij hoor. Ze moeten/mogen het dan zelf lekker uitvechten.

Maar soms is dat anders, dan is elke stemverheffing me eigenlijk te veel.
Volgens mij loop ik dan op hetzelfde mijnenveldje. Niet echt gezellig dus.
Ik ben blij dat dat gelukkig niet te vaak gebeurd.

Volgens mij heeft het er nu mee te maken dat de vakantie helemaal voorbij is. Ook de heren zijn weer naar school. Alles moet weer in het gareel lopen. De klok is daarbij weer onmisbaar. Allemaal afspraken die weer beginnen. (sport/muziek/school).

Het ene leuk, het andere minder. Ik hoor regelmatig mensen verzuchten dat ze blij zijn dat alles weer "normaal" wordt, maar voor mij zijn de vakantieperiodes van de jongens over het algemeen een feest.

We moeten allemaal duidelijk weer omschakelen.

2 opmerkingen:

Tummetje zei

Volgens mij hebben meer mensen daar last van.

Smitsky zei

Ja, ik herinner me de "fights" nog van mijn broers. Maar owee, als een ander iets over ze zei, dan namen ze het altijd voor elkaar op.

Mijn moeder liet ze ook altijd de boel samen "uitvechten"..