Ik ben een waterrat. Dol op water en mag graag zwemmen. Eerlijk gezegd doe ik dat veel te weinig.
Maar ik ben ook zo'n muts die bij Lemmer kan gaan zwemmen en dan een aardig eind uit de kust kan gaan denken: "Er zal maar een haai aankomen".
Op zo'n moment moet ik mezelf dan echt even toespreken: "Hey malle, je zwemt bij Lemmer hoor. Hoezo haaien."
Maar eerlijk gezegd ben ik dan toch geneigd om als een razende roeltje keihard naar het strand terug te zwemmen.
Het bericht dat in Oost Spanje nu ook haaien zwemmen deed me toch even rillen. Ik heb er gedoken (nog net in het Franse deel, maar haaien trekken zich vast niks van grenzen aan) en veel gezwommen. En dat vind ik dan echt niet leuk om te lezen.
Na mijn tweede duikje daar kwam ik er achter dat ik een wond had opgelopen (die verrekte zee-egels ook) en dat bloedde toch redelijk.
Daar zijn die beesten toch zo dol op? Ik had dat onder water echt niet moeten weten. Ik weet niet of ik het dan nog zo prachtig en geweldig had gevonden.........
1 opmerking:
Het kan nog gekker...Ik word panisch als ik geen bodem zie...
Is me overkomen in turkije.. Iedereen lachen, maar ik was echt helemaal over de rooie, toen ze me het water in duwden.. Zoooo leuk van ze ;)
Een reactie posten