Examen

Gistermiddag was het eindelijk weer zover. Het judo-examen van R. en J. stond weer voor de deur. Gelukkig was 1 van mijn collega's zo vriendelijk om mijn shift met me te ruilen, zodat ik daar heen kon. Ik wil die dingen namelijk niet graag missen.
J. ging voor de blauwe slip op zijn groene band en R. voor de bruine band.
Even waande ik me in een ander land. Want ik heb weer heel wat nieuwe termen gehoord. (onthouden doe ik ze niet, dus Google bedankt:-))
Ashi-waza=beenworp, Goshi-waza=heupworp, Te-waza=armworp, Kata-waza=schouderworp, Sutemi-waza=offerworp, Hikmi-waza-staande kanteltechniek en van al die worpen en technieken moet je nog weer alle variaties ook weten te benoemen.
In ieder geval voor de bruine band. R. sprak dus ook een behoorlijk woordje over de grens.
Waarschijnlijk heeft iedereen nu gelijk in de gaten dat ik weer mijn beruchte moedermoment had. Nee geen tranen, maar wel prikkende ogen af en toe en kippenvel bij een gigantische worp van 1 van beide heren en natuurlijk het moment dat ze te horen krijgen dat ze geslaagd zijn en dan de slip of band krijgen. Echt een applaus waard.
Aan het eind van het examen mogen de heren altijd iemand in het publiek kiezen waar ze nog even op mogen uitleven.
Ik had geluk; Ik werd door 1 van de allerjonsten uitgekozen en kwam dit keer heelhuids thuis.
Maar nu op naar de blauwe en zwarte band.