Vanmorgen bij het aanrecht kon ik er niet goed bij. Oudste zoon stond uitgebreid en ZEEEER rustig zijn boterham te smeren. Ik had ook trek, niet eens haast, maar wilde er gewoon graag bij.
Meneer nam alle tijd en liet zich echt niet opjutten en dat terwijl ik wat flauw achter hem stond te springen. Nee, volgens mij vertraagde hij zelfs nog wat. Bijna tegelijkertijd bedacht ik me dat ik er ook een hekel aan heb als men mij zit op te jutten als het nergens voor nodig is.
Ik heb hem een compliment gegeven. "Goed dat je je niet laat opjutten." Er zijn natuurlijk gevallen dat het soms echt nodig is even haast te maken, maar doe anders alles lekker in je eigen tempo.
Don't worry, don't hurry, be happy.
3 opmerkingen:
Humor, zo'n jongen!!Aartje naar zijn...?
Niet naar z'n vaartje dus, maar wel naar z'n moertje :) Althans op dit gebied....
haha ik zou me dood gelachen hebben als ik dat gezien zou hebben :)
Een reactie posten