Eén verhaal blijft me sinds gisteren door mijn hoofd spoken. De 8 jarige zoon van mijn neef bleek bij Jesse in de klas te zitten. De jongen die vorige week op zijn school door een gek vermoord werd. Wat zij nu doormaken is namelijk niet mis.
Ik weet nog goed dat R. en J. in groep 2 en 4 zaten toen er bij ons in de buurt een brand in een woonhuis uitbrak. Het klasgenootje van R. sprong samen met haar 1 jaar jongere broertje uit het raam en ondanks akelige verwondingen overleefden zij het. Het klasgenootje van J. en zijn 6 maanden oude zusje overleefden deze brand niet. Ik was op dat moment voorzitter van de medezeggenschapsraad en werd 's morgens al vroeg gebeld met het verzoek naar school te komen om mee te helpen iedereen op te vangen. Er werd gepraat, gehuild, een herdenkingshoek ingericht en we gingen een moeilijke tijd tegemoet.
Met name J. heeft het heel zwaar gehad. Als je al zo jong met heel nare dingen geconfronteerd wordt, slaat er een stuk veiligheid onder je voeten weg. En het heeft echt een behoorlijke tijd geduurd voordat hij dit weer terughad. J., maar R. ook, weten dat de kans dat dit je overkomt wel heel erg klein is, maar hij is er wel.
En dan spreken we in dit geval nog over een ongeluk.
Nu gaat het over een brute moord op een jong kind. Iets wat je voorstellingsvermogen te boven gaat.
Ik leef verschrikkelijk mee met de ouders van Jesse, net als wij indertijd deden met de ouders van de klasgenootjes van mijn kinderen. Maar ook leef ik verschrikkelijk mee met de ouders en de klas/schoolgenoten van Jesse. Want zij gaan met zijn allen een zware tijd tegemoet.
3 opmerkingen:
Het is voor een volwassene al erg om mee te maken dat er iemand uit een "veilige omgeving" kan wegvallen.
Kun je nagaan hoe dat voor een kind moet zijn. Maar goed dat er tegenwoordig wel hulp voor zoiets is.
Een kindje uit de klas van N. (toen groep 3) overleed aan de gevolgen van Leukemie, dit achtervolgt ze ook hun hele leven.
Dit is voor kinderen helemaal niet te bevatten. Mijn jongste praat er steeds weer over en dan vooral waarom?? Ik weet echt niet wat ik daarop moet zeggen..
De wereld wordt voor haar zo ineens een gevaarlijke plaats
Dat is ook het moeilijke. Het valt bijna niet uit te leggen. Daarom heb je hiervoor altijd tijd nodig en een zo veilig mogelijk plekje waar ze thuis kunnen komen en hun verhaal kwijt kunnen.
Een reactie posten