Druk

Het geloof in Sinterklaas hebben wij hier amper gekend. Volgens mij hebben R. en J. er vrijwel helemaal niet in geloofd. Wij doen er dan ook niet aan. We hebben de jongens de keuze gelaten en zij vinden het beiden veel gezelliger met kerst aan pakjes te doen. Dus dat doen we.
Helaas doen ze op beide scholen nog steeds aan Sinterklaas. Ja ook in Havo 3 nog. R. baalde behoorlijk, want hij was 1 van de weinigen die tegenstemde. Maar goed, de meerderheid bepaalt en er moest dus iets bedacht worden.
Al weken roep ik dat er nog iets gekocht en bedacht moet worden. Ja hoor, dat komt goed.
Maar wat blijkt. Nu, op dit moment, vlak voordat wij naar het feest van mijn ouders zullen vertrekken, staat de tafel vol, met een (lege) fles wijn,
(Deze moesten we gisteravond nog even snel soldaat maken ;-) Wat een straf, maar je kunt het moeilijk je 14 jarige zoon zelf laten opdrinken)
papier, lijm, stanleymes, dik boek. Een gedicht moet nog van internet geplukt worden. Zelf bedenken is ook moeilijk he? Wijnetiket maken. etc. etc.
En wie zijn er het drukst mee? Jawel A. en ik. Natuurlijk verrichten de boys hand en span diensten, maar het zware werk wordt aan ons overgelaten.
Elk jaar roep ik weer opnieuw. Dit is de laatste keer, volgend jaar zoeken jullie het maar uit als jullie weer zo laat zijn. Maar elk jaar trappen we er weer in, zodat er toch weer op tijd een surprise en gedicht meegenomen kan worden naar school.
Ik ga dus weer rap aan de slag.
Oh, bijna geen tijd meer............... Ik moet me nog "optutten" voor het feest en de heren moeten zich nog verkleden en, en, en, en, en, en, en, en,...........